Wakacje

CEYNOWA Józef z Kuźnicy

13 maja 2012r.

Chociaż tyle lat upłynęło już od czasu, gdy Józef Cey­nowa uczył w kuźnickiej szkole, był to bowiem okres 1926—1928, dawna uczennica, 53 rybaczka, z pamięci wyrecy­towała ten wiersz swego szkólnego niemieckiemu bada­czowi kaszubszczyzny, Fried- helmowi Hinze z Berlina W czasie jego pobytu na Półwys­pie Helskim. Piękny to dowód żywej popularności działacza i pisarza regionalnego. Ulubio­nym tematem wierszy Józefa Ceynowy było i jest morze, choć od tak dawna kolejne placówki pracy pedagogicz­nej odsuwały go od wybrze­ża. Po wojnie przez dłuższy czas był dyrektorem liceum ogólnokształcącego w Chojni­cach, a obecnie mieszka w Czersku. Autor wierszy i o- powiadań, w piśmiennictwie kaszubskim znany jest rów­nież pod pseudonimem Poł- czynsci Józk (Ceynowa uro­dził się w Połczynie w po­wiecie puckim). Publikował w pismach: „Klęka", „Checz", „Kaszebe" w Biuletynie Zrzeszenia Kaszubsko-Pomor- skiego, w „Literach", „Kame­nie", „Kierunkach". Utwory jego znalazły się również w wydawnictwach zbiorowych: Od Bugu do Tatr i Bałtyku, Wiersze proste jak życie, Wieś tworząca, Antologia współczesnej poezji ludowej i w '"antologiach kaszubskich. REBACKO PIEŚNIĄ Jo jem rebók z prapradżada, Wic rebaczeć mie wepódó — Kochóm łódkę, ster i wiosło, .Kochóm rebacczie rzemiosło.Nie chcę wegrzewac sę w łożu, Le chcę w bóce bec na morzu — Kochóm łódkę, ster i wiosło, Kochóm rebaccziś rzemiosło. Nie straszne mie burze wrodzić, Ani deszcze, mroze środzie, Kochóm łódkę, ster i "wiosło, Matkę, tatka, me rzemiosło. Cziej ten świat opuszczac będę, To nad morzem so usądę I zaspiśwóm, trzymiąc wiosło: „Żej me rebacczie rzemiosło!" Nad grobem zaszemi morze, Dobre zgoteje mie łoże, Pożegnó mie wies Kuźnica Naszech rebóków kotwica. Cziej będę w rebacczim grobie, To i tam zaspiewóm sobie: „Kochóm łódkę, ster i wiosło, Kochóm rebacczie rzemiosło!" Święty Piotr, klucznik niebiesczi, Roztklewión do szczescó łezczi, Zawołó na mnie: „Kolego, Pój le sa do bóta mego!" Jak z Piotrem w Genezarece Będę bieżół wcyg po świece I mdę spiśwół, trzymiąc wiosło: Żej me rebacczie rzemiosło!"