Wakacje

Kraina Epoki Lodowcowej - Pojezierze Drawskie

03 września 2013r.

Kraina epoki lodowcowej - Pojezierze Drawskie Pojezierze Drawskie posiada szczególnie cenne walory przyrody nieożywionej. Planuje się utworzenie tu geoparku. Główną przesłanką pomysłu jego utworzenia jest niezwykle malowniczo ukształtowany krajobraz, którego powstanie jest związane z ostatnim zlodowaceniem. Nie tylko przyroda stanowi o atrakcyjności tego regionu. Bogata przeszłość historyczna terenów dawnego pogranicza Rzeczypospolitej pozostawiła trwałe ślady w postaci zamku w Starym Drawsku, w którym obecnie można "cofnąć się w przeszłość" i zobaczyć, jak wyglądało życie dawnych jego gospodarzy. Koniecznie trzeba również odwiedzić Ośrodek Edukacji Ekologicznej w Złocieńcu i "Sławogród" w Czaplinku - rekonstrukcję średniowiecznej osady. Połczyn-Zdrój - park zdrojowy "Chcesz mieć córkę albo syna wyślij żonę do Połczyna" (ludowe) Kariera zdrojów Połczyna rozpoczyna się w końcu XVII wieku, kiedy na zachodniej krawędzi doliny Wogry (obecnie Borkowo) odkryto w 1688 r źródła wód o wysokiej mineralizacji. Było to tzw. ptasie źródło i następnie odkryte w 1744 r. źródło "Fryderyka". Z polecenia landrata (starosty) połczyńskiego Jakuba von Krockow powstały pierwsze domy zdrojowe ("Trójkąt", "Półksiężyc", "Długi Dom") przystosowane do całorocznej eksploatacji. Po załamaniu działalności uzdrowiskowej w czasie wojny siedmioletniej (1756-63) uzdrowisko przywróciło swą działalność. Dzięki działaniom Filipa von Brocke połczyński kurort "Luisen-bad" (na cześć panującej królowej Prus) bardzo się rozwinął. Powstały nowe domy zdrojowe. Uzdrowisko cieszyło się dużą popularnością wśród kuracjuszy z pobliskiej Wielkopolski. W 1908 r. powstał nowoczesny szpital zdrojowy "Borkowo" (istniejący do dziś), który w 1937 r. przejęła hitlerowska organizacja Lebensborn na tzw. dom rasy. Po wojnie reaktywowano lecznictwo uzdrowiskowe. Uzdrowisko Połczyn-Zdrój specjalizuje się w leczeniu chorób reumatycznych, ortopedii, chorób kobiecych, osteoporozy i porażenia mózgowego. Posiada 8 nowoczesnych obiektów lecznictwa uzdrowiskowego o łącznej liczbie blisko 1500 miejsc. Początkowo odkryte w dolinie Wogry i Gołębiego Potoku wody mineralne tzw. szczawy żelaziste (HCO3+Fe) nie odgrywały żadnej roli. Podstawą funkcjonowania uzdrowiska są solanki i złoża borowiny. Solanka (wody o temp. około 170C) ujmowana jest w odwiercie Połczyn IG1,w którym z utworów triasu górnego (retyk) ujęto na głębokości 1175-1235 m solankę typu Na-Cl z dodatkiem bromu, jodu i boru o mineralizacji ogólnej rzędu 75 g/dm3. Drugi z otworów Połczyn-2 ujmuje z głębokości 711-767 m p.p.t. wody zmineralizowane typu HCO3-Na z dodatkiem Fe, lecz o znacznie mniejszej mineralizacji. Zasoby eksploatacyjne solanek leczniczych dla uzdrowiska Połczyn-Zdrój wynoszą obecnie 2,8 m3/godz., przy czym pobór zamyka się w ilości 6-7 m3 na dobę. Woda z odwiertu Połczyn-2 znajduje zastosowanie w leczeniu schorzeń układu pokarmowego, nerek oraz niedoboru sodu. Poza tym eksploatuje się torfy borowinowe dla celów przyrodo-lecznictwa. Kołacz - Stara Żwirownia Na północ od skrzyżowania dróg Połczyn-Barwice i Po-łczyn-Tychowo-Koszalin tuż przed zabudową wsi Kołacz znajduje się wyrobisko starej kopalni kruszywa naturalnego (92). Położone jest na południowym zboczu wzniesienia 0wysokości około 120 m n.p.m. Stare wyrobisko zajmuje powierzchnię około 1 ha, a jego głębokość wynosi 10-12 m. W profilu ścian starej żwirowni widoczne są piaszczysto--żwirowe osady wodnolodowcowe o silnie zaburzonej gla-citektonicznie strukturze występujące pod pokrywą glin zwałowych najmłodszego zlodowacenia. Widzimy tu liczne uskoki przecinające warstwy osadów ułożonych w formie fałdów i łusek. Cały ten obraz oddaje dynamikę nasuwającego się masywu lądolodu piętrzącego "jak spychacz" osady złożone na jego przedpolu. Zarówno w glinach lodowcowych, jak i piaskach i żwirach wodnolodowcowych znajdujemy duże otoczaki i głazy skał skandynawskich oraz skał lokalnego podłoża (margle i wapienie mezozoiczne, czarne krzemienie kredowe, żelaziste piaskowce oligoceńskie). Dokładnie przeglądając materiał skalny możemy natrafić na skamienieliny (93). Będą to rurki belemnitów, kolonie koralowców i mszywiołów, skamieniałe gąbki, odciski pa-leozoicznych ramienionogów, gałązki graptolitów. Wszystko są to świadectwa życia i rozwoju organizmów z dawnych okresów geologicznych. Oprócz skamienielin możemy natrafić na liczne minerały i agregaty mineralne. Prócz pospolitych krzemieni czarnych i brunatnych występują tu ziarna mlecznego kwarcu różowych skaleni, blaszki muskowitu. Szczęśliwcom mogą się trafić okazy kamieni półszlachetnych, jak: karneole, różowy kwarc, jaspisy i agaty.