Wakacje

Międzyzdroje, historia

11 lipca 2011r.

Na północno-wschodnim krańcu pleistoceńskiej partii wyspy, w miejscu gdzie uchodziło do morza jedno z ramion odrzańskiej delty, istniały niegdyś dwie wioski wymienione w roku 1186 w dokumentach katedry kamieńskiej: "Se-lazo" i "Kapenze". Osada "Żelazo" znajdowała się prawdopodobnie w pobliżu obecnej zabudowy miasta, a jej nazwa związana jest z eksploatacją rudy żelaznej, którą wydobywano tu jeszcze w XIV wieku. Osada "Kępieńce" znajdowała się na południowy wschód od miasta, w środku puszczy. Przez Międzyzdroje prowadziła niegdyś droga z wyspy Uznam do Kamienia i Kołobrzegu. Tutaj było jedyne przejście przez błota, stanowiące widomy jeszcze dzisiaj ślad dawnego ujścia. Przy drodze stała "taberna" — karczma która była równocześnie komorą celną, gdzie pobierana myto od przejeżdżających kupców. W roku 1654 karczmarzem był Szwed o nazwisku Kruke. Poza nim mieszkało tu jeszcze trzech gospodarzy, którzy — podobnie jak karczmarz — poza rolnictwem trudnili się również rybołówstwem. Nadmorski piasek stale zasypywał uprawne pola i łąki. Przed karczmą utworzyła się góra, która przesuwała się stale, mimo prób utrwalenia piasku. W roku 1795 nie można już było wejść przez drzwi. Jednocześnie trzeba było kilkakrotnie przesunąć drogę bardziej na południe. W roku 1835 przyjechało do rybackiej wsi kilka rodzin na wywczasy — nie było tutaj tak gwarno jak w Świnoujściu. Następnego roku przyjechali znowu ale już wraz ze swoimi krewnymi i znajomymi... i tak się zaczęło. W roku 1850 przebywało tutaj około 500 gości. W roku 1862 było w Międzyzdrojach już 125 budynków mieszkalnych i 439; stałych mieszkańców. Pełny rozkwit Międzyzdrojów rozpoczął się jednak dopiero pod koniec XIX wieku. Wybudowano wtedy zakład solankowy, hotele i pensjonaty, uporządkowano wybrzeże i zbudowano drewniane molo dla statków pasażerskich. Założono również park zdrojowy. W roku 1895 Międzyzdroje przewyższały już atrakcyjnością Świnoujście. W tym roku zanotowano 9968 gości, natomiast w roku 1913 aż. 19 113 gości. Było to jednak połowę tyle, co w Świnoujściu. W Międzyzdrojach spotykał się wtedy cały berliński high Uje. Podróż koleją żelazną z Berlina trwała zaledwie 4,5 godziny. Poza modnymi zabiegami leczniczymi, jak: kąpiele gorące i zimne, kąpiele kwaso-węglowe, elektryczne, borowinowe, skrzynkowo-parowe, tusze, masaże lekarskie, kuracje przeciwreumatyczne "fango" — rozkwitało życie towarzyskie. W "kurhauzie" odbywały się codziennie poranne i wieczorne koncerty. Ów "kurhauz" był przedtem prywatną willą bogatego kupca belgijskiego Lejeune z Ver-viers. Dla dzieci odbywały się festyny, starsi uprawiali wędkarstwo i łowiectwo, sport żeglarski, wioślarski i automobilowy, grali w "lawn-tennis". Wieczorem cała "noblesa" spotykała się na "reunions" — panowie w obowiązkowym fraku z białą muszką, panie w powiewnych koronkach lub szeleszczących jedwabiach. Obowiązywała tutaj międzynarodowa "courtoisie". Tancmistrz królewski prowadził "ąuadrille a la Cour". Strzelały korki od szampana. Kawalerowie podawali swoim zmęczonym tancerkom lemoniadę i lód. Potem był "cotillon". Do domu wracano ekwipażami. Restauracje zamykano dopiero po północy a nadmorska promenada aż do rana oświetlona była rzęsiście lampami elektrycznymi. Następnego dnia spano do południa... Mimo to Międzyzdroje były jeszcze ciągle na prawach wsi. W roku 1939 liczyły 4145 stałych mieszkańców. Wyspa Wolin została wyzwolona w ramach tzw. operacji "berlińskiej. Działająca na prawym skrzydle 2. Frontu Białoruskiego 19. Armia Radziecka sforsowała w dniu 4 maja 1945 roku na szerokim froncie Dziwnę i rozwinęła natarcie w kierunku Świnoujścia. Szturmujące oddziały odparły 11 silnych kontrataków niemieckich. 4 maja zdobyte zostało miasto Wolin a w dniu następnym była już wolna cała wyspa. Prawa miejskie i herb otrzymały Międzyzdroje w roku 1947. Po wojnie odbudowano molo, odrestaurowano domy "wczasowe, restauracje i kawiarnie. Miasteczko uporządkowano i zagospodarowano. Tutaj znalazła siedzibę dyrekcja Wolińskiego Parku Narodowego. Obecnie miasto liczy 5 tysięcy mieszkańców stałych, którzy utrzymują się głównie z usług dla letników. W sezonie przybywa tutaj około 200 tysięcy wczasowiczów i turystów. Międzyzdroje należą znowu do najpopularniejszych kąpielisk polskiego wybrzeża.