Wakacje

Osobliwości przyrody Norda

16 lutego 2011r.

Atrakcyjne położenie, niepowtarzalne krajobrazy, a przede wszystkim bliskość Bałtyku to niezaprzeczalne walory turystyczne, występujące na terenie NORDY. Unikalne zakątki przyrodnicze, interesująca flora i fauna znacznie zwiększają wartości ekoturystyczne terenu. NORDA to wymarzone miejsce dla miłośników przyrody. W licznych rezerwatach można podziwiać rzadkie gatunki drzew, krzewów i roślin zielonych. NORDA to również raj dla ornitologów. Mogą oni obserwować ptactwo, które w czasie dwóch corocznych migracji (wiosna i jesień) zatrzymuje się tu, by nabrać sił do dalszej wędrówki, a zadbane, przemyślane ścieżki przyrodnicze ułatwiają spacer i uprzyjemniają poznawanie piękna lokalnego krajobrazu. Zalesione wąwozy, porośnięte skarlałymi sosnami wydmy, jak również wznoszące się stromo klify i podmokłe, zalewowe brzegi nadmorskie czynią z NORDY teren o unikalnych walorach krajobrazowych. Najcenniejsze pod tym względem objęte są ochroną prawną Nadmorskiego Parku Krajobrazowego. Nadmorski Park Krajobrazowy Nadmorski Park Krajobrazowy (NPK) został utworzony w styczniu 1978 roku. w celu ochrony unikatowej przyrody tutejszego terenu. Powierzchnia parku wynosi 18 804 ha, w tym Zatoka Pucka-11 352 ha, część lądowa -7 452 ha i otulina 17 540 ha. Zatoka została pierwszym w Polsce obszarem wód morskich objętym ochroną. W1992 roku włączono ją do Bałtyckiego Systemu Obszarów Chronionych (Baltic Sea Protected Areas – BSPA), utworzonego pod auspicjami Komisji Helsińskiej. Zatoka Pucka jest więc objęta ochroną krajową (jako część Nadmorskiego Parku Krajobrazowego) i ochroną międzynarodową (jako rezerwat wodny Bałtyckiego Systemu Obszarów Chronionych). Swymi granicami Nadmorski Park Krajobrazowy obejmuje pas wybrzeża od Białogóry, po Półwysep Helski, wewnętrzną Zatokę Pucką wraz z jej zachodnimi wybrzeżami oraz Rewę i Mechelinki. Obszar ten cechuje się znacznym zróżnicowaniem krajobrazu i szaty roślinnej. Obejmuje wyjątkowe tereny o wysokich walorach przyrodniczych, kulturowych i bardzo atrakcyjnych wartościach rekreacyjnych. Ze względu na usytuowanie w strefie nadmorskiej NPK chroni ekosystemy styku lądu i morza. Ponadto występują tu wszystkie typy brzegu morskiego, charakterystyczne dla południowego Bałtyku: klifowe, wydmowe i zalewowe. Z parkiem i jego niepowtarzalnymi siedliskami związane jest występowanie cennych i rzadkich gatunków flory i fauny Ciekawostką parku są łąki halofilne w ujściach pradolin. Charakterystyczne są, wysunięte najbardziej na wschód w Europie, torfowiska wysokie typu atlantyckiego. Lasy stanowią 47% powierzchni lądowej parku i pełnią funkcję ochronną gleby. Spełniają również rolę umocnień wydm i klifów. Zaliczane są do grupy borów. Dominującym gatunkiem jest sosna z domieszką brzozy, olchy i dębu. W okolicy Rozewia występuje płat lasu bukowego, który ze względu na swoje walory został uznany za rezerwat przyrody. Z roślinności zielnej do gatunków bardziej rozpowszechnionych należą: turzyca piaskowa, piaskownica zwyczajna, chroniony mikołajek nadmorski i groszek nadmorski. W parku spotkać można dużą grupę gatunków rzadkich w skali kraju oraz reliktowych. Należą do nich: babka nadmorska, jarnik solankowy, wrzosiec bagienny, woskownica europejska, malina moroszka. ponikło wielołodygowe, bażyna czarna, kosaciec syberyjski, mieczyk dachówkowy, storczyk i inne. Różnorodna i ciekawa jest ornitofauna. I\la terenie parku stwierdzono występowanie stu kilkudziesięciu gatunków ptaków, m.in. myszołowów, krogulców, batalionów, brodźców, oharów, krzyżówek, cyranek. Liczna jest grupa mew i rybitw. Szczególnie zauważalne są wiosenne i jesienne przeloty ptaków. Na wodach Zatoki Puckiej przez cały rok przebywa wiele gatunków ptaków wodnych i błotnych. Jesienią zlatują się tutaj gromadnie łabędzie i dzikie kaczki, które okolice Zatoki Puckiej upodobały sobie jako teren najlepiej przystosowany do przetrwania zimy. Nieznaczne zasolenie i duża przejrzystość wód Zatoki Puckiej stwarzają jedyne w swoim rodzaju warunki środowiskowe. Świat roślinny i zwierzęcy zatoki składa się więc z gatunków morskich, słonawo- i słodkowodnych. Z roślin typowych dla wód słonawych, płytkich i dobrze prześwietlonych, należy wymienić ramienicę bałtycką, z roślin kwiatowych -trawę morską i zamętnicę błotną. Ponadto występują tu zespoły glonów-zielenic, brunatnie czy krasnorostów. Wiele żyjących w zatoce organizmów zwierzęcych nie notowanych jest w pozostałych wodach Polski. Faunę morską reprezentują m.in. skorupiaki -dłużlik. stulnik, kiełża, małża. Fauna słodkowodna to m.in. pijawka rybia, ośliczka, ślimak— błotniarek, zawójka, zagrzebka. Występnie tu wiele gatunków ryb, np. ciernik, płoć. szczupak. okoń, węgorz, łosos, sieja czy śledź. Pojawiają się również foki szare i morświny. Zatoka Pucka jest jedynym w swoim rodzaju akwenem o niepowtarzalnym charakterze. Na terenie parku występują cenne zabytki kulturowe i historyczne, związane zarówno z kaszubską kulturą jak i tradycjami morskimi. W okolicach wsi Rzucewo zachowały się ślady osady pradziejowej lowcowfok, datowanej na III-II tysiąclecie p.n.e. W Jastarni są ślady osadnictwa sprzed dwóch tysięcy lat. Na szczególną uwagę zasługują zabytkowe założenia przestrzenne wsi tworzonych głównie w XIII i XIV wieku (Hel, Jastarnia, Wielka Wies, Swarzewo, Chłapowo, Rewa). Natomiast w Helu znajduje się zespół zabytkowych, szczytowych domków rybackich, pochodzących z przełomu XVIII i XIX wieku. Najstarsze obiekty architektoniczne NORDY pochodzą z Xlii oraz XIV wieku (kościoły w Pucku i Helu). Perłą urbanistyczną jest zachowany rynek i układ ulic starego miasta w Pucku, o średniowiecznym założeniu. Z dawnych latarni morskich pozostała bliza (jak nazywana jest przez Kaszubów latarnia) z połowy XVIII w. w Rozewiu. Siedziba Zarządu Nadmorskiego Parku Krajobrazowego: 84-120 Władysławowo, ul. ks. Merkleina 1 tel. (058) 674 06 85, fax (058) 674 03 11 www.npk.wla.pl Rezerwaty Przyrody I Inne Ciekawostki Przyrodnicze HEL Nadmorską specyfikę Półwyspu Helskiego określa kilkadziesiąt kilometrów dzikich plaz, wydm białych i szaiych, bór sosnowy, w którym rosną tez brzozy, dęby i olchy. Okazy helskiej flory to roślinność wydmowa: mikołajek nadmorski, kacanki piaskowe, babka nadmorska, jarnik solankowy. Świat zwierzęcy reprezentują w lasach sarny, dziki, lisy, zające, a także rzadki juz widok niejadowitego węza – gniewosza plamistego. Mierzeja Helska jest również ostoją dla wielu gatunków ptaków: mew, rybitw, kaczek, gęsi, łabędzi, skowronków, rudzików, drozdów, kosów, mysikrólików, kawek, gawronów, sójek i ptaków drapieżnych: orłów, sokołów, myszołowów, jastrzębi i krogulców. Jest tez rajem dla miłośników przyrody i ornitologów. gdyż znajduje się na szlakach przelotów wiosennych i jesiennych wędrówek ptaków.